czwartek, 17 lutego 2011

Boże Narodzenie

















Boże Narodzenie
w chrześcijaństwie ma na celu upamiętnienie narodzin Jezusa Chrystusa, który uważany jest za Boga .Jest to święto liturgiczne stałe, które  przypada wg. kalendarza gregoriańskiego na 25 grudnia. Poprzedza je adwent , czyli trzytygodniowy okres oczekiwania . Są to cztery niedziele.
Tak samo kościoły,  które posługują się kalendarzem juliańskim, święto obchodzą także 25 grudnia ( 7 stycznia w kalendarzu gregoriańskim ) .
   Słowo „święto” znaczy, że dotykamy czegoś lub kogoś świętego, że jest to dzień spotkania ze Świętym, czyli z Bogiem. Dzień Narodzenia się Chrystusa jest właśnie takim dniem, kiedy dotykamy tych tajemnic, jest wielkim świętem, które pozwala nam poprzez liturgię zbliżyć się do Dzieciątka Jezus i przeżyć na nowo radość z tego, że „...Słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14). Dlatego jest ono poprzedzone tzw. wigilią, czyli czuwaniem. Zwyczaj ten wywodzi się z początków chrześcijaństwa, kiedy wierni przed większymi świętami pościli i modlili się przez całą noc. Do dziś w Kościołach wschodnich istnieje zwyczaj poszczenia przed każdym większym świętem i całonocnego czuwania.
   O dacie narodzin Jezusa nic nie pisze w żadnej z ewangelii. . Czym się kierowano w tym wyborze, skoro data urodzin Jezusa nigdzie nie została odnotowana? Jedną z najbardziej rozpowszechnionych religii w III, IV wieku był mitreizm, kult perskiego boga słońca Mitry. Aurelian, cesarz rzymski od 270 do 275 roku, uczynił mitreizm religią państwową Rzymian. Urodziny Mitry obchodzono 25 grudnia, w dniu przesilenia zimowego (według ówczesnego kalendarza), od którego to dnia słońce coraz wyżej wzbija się na niebo i dłużej świeci. W uroczystych obchodach narodzin słońca- z zapaleniem świateł, śpiewami, procesjami- brali udział również chrześcijanie, którzy ze słońcem utożsamiali Chrystusa i nazwali Go Słońcem Sprawiedliwości. Doktorowie Kościoła zadecydowali więc, że należy przejąć tradycyjne obchody tego święta i dzień 25 grudnia ogłosili Bożym Narodzeniem. Stało się ono świętem radosnym, ale i pełnym zadumy oraz nadziei na wieczne zbawienie, które stało się według chrześcijan możliwe dzięki narodzinom Jezusa. 
   Boże Narodzenie poprzedza Wigilia. Wieczór ten ma charakter ściśle religijny i rodzinny, a jego atmosfera w pewien sposób nawiązuje do Ostatniej Wieczerzy. Wigilię, wilię lub pośnik tradycyjnie rozpoczyna się, gdy na niebie pojawi się pierwsza gwiazda na pamiątkę tej, która prowadziła świętych Mędrców do Betlejem. W ten dzień wg. tradycji nie spożywamy pokarmów mięsnych . Na początku powinniśmy wiedzieć, że post w Wigilię wywodzi się z dawnych czasów. Dziś Adwent nazywany jest czasem radosnego oczekiwania, ale jeszcze niedawno był raczej okresem pokutnym i dawniej ludzie surowo pościli. Sam dzień Wigilii należy do Adwentu, stad wzięła się praktyka poszczenia, a właściwie powstrzymywania się od mięsa, ale Wieczerza Wigilijna, choć bezmięsna zawsze była obfita.
Hierarchowie przypominają w nim, że "wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu, należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w Środę Popielcową oraz w piątek Męki i Śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa". Oznacza to, że jeśli ktoś nie zachowa postu w Wigilię, to nie ma grzechu.
Jednak  zgodnie z postanowieniem II Polskiego Synodu Plenarnego, zalecane jest do zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w wigilię Bożego Narodzenia, ze względu na wyjątkowy charakter tego dnia. Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14. rok życia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz